Trzydziesty trzeci tydzień

O jak dobrze... jak miło i chłodno :) Upały chyba odeszły na dobre. Mamusia jest przeszczęśliwa. Schowała już nasz wielki wentylator na stryszku. Oby tego lata już nie był potrzebny :) Możemy teraz spać spokojnie. A wypoczęta mama, to uśmiechnięta mama. Już nie potyka się i nie oblewa sokiem. Częściej sobie spacerujemy. Babcia wróciła z wakacji, więc spędzamy wspólnie mnóstwo czasu. Babcia opowiada mamie jak to było, kiedy nosiła mamę pod sercem, jak wyglądał poród i pierwsze dni z małą dziecinką. Zastanawiają się wspólnie w co mnie ubierać, jak karmić i pielęgnować. Oczywiście nie obyło się bez prezentów dla mnie :) Kolejne miluśkie śpiochy, pluszowa owieczka poduszeczka... wszystko to na mnie czeka! Na razie mogę tylko powiedzieć, że czekoladowe krówki które dostała mamusia mnie także bardzo smakowały. Szkoda, że było ich tak mało...
Dziś z samego rana byłyśmy na wizycie kontrolnej u lekarza. Wszystkie wyniki badań prawidłowe, bicie mojego serducha podsłuchane, waga i ciśnienie mamy zmierzone. Zdrowe z nas dziewczyny! Żelazo łykamy dalej. No i jakieś witaminy i minerały. Kolejna wizyta za niecałe dwa tygodnie, a ostatnie USG pod koniec września. Ja tam już się niecierpliwię. Miejsca mam tu coraz mniej, nie mogę się już bawić tak jak bym chciała... kopię mamę mocniej i wypycham raz nogę, raz piąstkę, bo tylko wtedy zlatuje się cała rodzina i można posłuchać jak się zachwycają i piszczą, mówią do mnie czule i proszą, żebym nie dokuczała mamie. Zastanawiają się jak się ułożyłam i jaką część ciała wypycham. Dobra zabawa :) Tylko tatuś mi śpiewa na dobranoc. Coś o kotkach... Nie jest źle, ale zasnąć się przy tym nie da. To już wolę te piosenki o statkach, kapitanach i morskich przygodach, szanty czy jakoś tak. Ale lepiej, żeby rodzice uaktywnili swoje zdolności organizatorskie niż artystyczne. Nadal nie ma wózka i łóżeczka, torby do szpitala nie spakowane, a czas leci! Babciu, pogoń rodziców!