Tata na wychowawczym

Mężczyzna z wózkiem to dziś nadal widok rzadki, ale jednak nie wywołujący już takiego zaskoczenia jak jeszcze parę lat temu. Wiadomo, że współcześni ojcowie są coraz bardziej zaangażowani w wychowanie dzieci. Czasem to zaangażowanie odzwierciedla się w urlopach wychowawczych branych również przez ojców. Z różnych przyczyn. Zwykle finansowych – bo mama zarabia więcej i zwyczajniej tak się bardziej opłaca. Ale również dlatego, że niektórzy tatusiowie CHCĄ spędzić pierwsze lata życia dziecka przy nim. I oczywiście pochwalamy takich tatusiów bardzo, zazdrościmy innym kobietom takich mężów i same byśmy chciały takich ojców dla naszych dzieci. Albo przynajmniej w teorii chciałybyśmy, bo może się okazać, że jak przyjdzie co do czego, to wcale nie mamy ochoty rezygnować z przywileju urlopu wychowawczego na rzecz naszego partnera. 

Równouprawnienie jest oczywiście w modzie, ale jednak istnieją takie momenty w życiu, kiedy wygodnie jest się do niego nie odwoływać. Oczywiście są matki, które z utęsknieniem wyczekują powrotu do pracy i chętnie pozostawią męża z dzieckiem. Ale są również takie, które same wolą doglądać swoich pociech, nawet kosztem czasowego wyłączenia z kariery zawodowej. Cieszą się tym, że mogą zostać w domu, dbać o rozwój malucha i obserwować jak się rozwija. Nie stresować się nawałem obowiązków w pracy, i co najważniejsze, mieć dużo czasu dla swoich dzieci. Chodzić z nimi na spacery i place zabaw, obserwować jak stawiają pierwsze kroki i wypowiadają coraz dłuższe zdania. Być przy tych wszystkich ważnych momentach, a nie tylko słyszeć o nich z ust partnera.

Ja chyba nie oddałabym tego przywileju swojemu partnerowi. Zwyczajnie za bardzo bym mu zazdrościła. A Wy? Są wśród Was mamy, które urlop wychowawczy pozostawiły swoim partnerom?

Justyna