Pamiętnik Kruszynki - dwudziesty drugi tydzień

Kochani rodzice, całe szczęście że wrrreszcie wybraliście się na USG i teraz już mogę zdradzić wszystkim, że będziecie mieli CÓRKĘ! Tak tak... Niczego tu u siebie nie znalazłam i wychodzi na to, że jestem dziewczyną. I nie dopytujcie już tak lekarza. Zacznijcie kupować mi sukienki! I nauczcie się pleść ładne warkocze! Kobitki górą! Mamusia nazywa mnie teraz swoja małą Kruszynką, chociaż wszyscy już wiedzą, że będę miała na imię Hania :) Ładnie, nie? Rodzice wyczytali, że kolor idealnie pasujący do mojego imienia to czerwień, a szczęśliwą liczbą jest ósemka. Podobno już od dziecka będę bardzo zdyscyplinowana i samodzielna, a także niezwykle grzeczna oraz twarda - Hania nigdy nie płacze, gdy się przewróci tylko stale próbuje dalej. A w dorosłym życiu zawody idealne dla imienia Hanna to: biznesmen, dziennikarz, polityk, sędzia. Hmm... ciekawe. Mamusia twierdzi, że będę pianistką, po tym jak zobaczyła na USG moje śliczne paluszki :) Znów łzy popłynęły po maminej buzi. Łzy szczęścia, które pomieszały się za chwilę ze łzami troski i obawy. Radość rodziców przyćmiła troszkę wiadomość o moim zwalniającym tętnie i spadającej liczbie uderzeń serducha ze 140 do 80... Mamusiu, tatusiu, gdybym tylko mogła Was przytulić i uspokoić... Kręcę się tu w brzuchu i pewnie przycisnęłam pupą pępowinę, albo z nudów przysnęłam... Nie ma powodu do zmartwień. Jestem zdrowym i aktywnym maluchem :) Zobaczycie, wszytko będzie dobrze - zróbmy za jakiś czas kolejne USG, kiedy moje serce będzie już większe. Sami się przekonacie! Uśmiechnijcie się i idźcie na lody :) A ja będę od czasu do czasu delikatnym kopniakiem dawała znać, że wszystko jest w porządku.